Πολιτισμός του ρίσκου

Πηγή: Καθημερινή 21-2-2009

Tου Σωκρατη Τσιχλια

Kορώνα-γράμματα παίζουν οι εξουσίες, τοπικές και εθνικές, τις ζωές των πολιτών της Αττικοβοιωτίας με το εξασθενές χρώμιο των νερών του μολυσμένου απ’ τις βιομηχανίες Ασωπού.

Ρισκάρουν την υγεία των Ελλήνων που κατοικούν στην περιοχή αλλά και όσων καταναλώνουν προϊόντα που παράγονται εκεί και έρχονται με οποιονδήποτε τρόπο σε επαφή με επίγεια ή υπόγεια μολυσμένα ύδατα.

Δεν είναι εξωφρενικό μια πολιτεία να ανέχεται πιθανή δολοφονία υπηκόων της, από ένα εσωτερικό εχθρό; Δεν είναι γελοίο μια κυβέρνηση να εκβιάζεται, στην ουσία, από επιχειρηματίες οι οποίοι στο όνομα της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας, αρνούνται να συμμορφωθούν με τους νόμους θεών και ανθρώπων; Και τι βιομήχανοι της πλάκας είναι αυτοί που για να πλουτίσουν ρισκάρουν ζωές αθώων; Ποιοι αγράμματοι, προδότες της πατρίδας τους, βρίσκονται στο τιμόνι τέτοιων επιχειρήσεων, που δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι όταν καταστρέφεις τη βιολογική αλυσίδα, όταν σπας τον κρίκο της ισορροπίας στα νερά, στη γη και στον αέρα, όσο πλούσιος κι αν είσαι, στο τέλος δεν θα γλιτώσεις. Ποιοι είναι αυτοί οι ανόητοι που νομίζουν ότι χτίζοντας μια κόλαση στη γη, αυτοί θα μείνουν απ’ έξω; Τι θα υπάρχει απ’ έξω; Μόνο κόλαση…

Κι αυτοί και οι άλλοι, εδώ και αλλού, είναι παιδιά μιας παγκόσμιας κουλτούρας ευδαιμόνων μαζοχιστών, επίγειων «θεών», που μέθυσαν κάποτε με την τεχνολογική πρόοδο του παντοδύναμου τάχαμου ανθρώπου και έκτοτε ρισκάρουν διαρκώς τη ζωή μας σ’ αυτόν τον πλανήτη.

Γιατί να εξαιρούνται οι δικοί μας «βιομήχανοι», οι δικοί μας «ηγέτες» αυτής της παγκόσμιας ψύχωσης, όπου εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, πάσχοντας από έναν κακοήθη μιθριδατισμό, τζογάρουν κάθε μέρα, κάθε ώρα τη ζωή τους, στο όνομα μια λαίμαργης, ανόητης ανάπτυξης, ή μιας τυφλής μανίας για εξουσία.

Τι άλλο κάνουν, για παράδειγμα, οι κυβερνήσεις που αμολάνε πυρηνικά υποβρύχια να σουλατσάρουν στους ωκεανούς και να τρακάρουν, κουβαλώντας φορτία 1.000 φορές πιο ισχυρά από τη βόμβα της Χιροσίμα; Τι άλλο από το να ρισκάρουν τις ζωές μας; Συνηθίσαμε όλοι;

Advertisement