(Είπαμε: Άντε, να μην μείνουμε μόνο στης καταγγελίες αλλά να βοηθήσουμε στην υλοποίηση λύσεων!!…………. Μα νομίζω πως μπλέξαμε!! )
Αθανάσιος Παντελόγλου. ΙΤΑΠ
Στην περίπτωση της διαχείρισης του περιβαλλοντικού εγκλήματος της «Τραγωδίας του Ασωπού», ζήσαμε πολλές εμπειρίες και «νοιώσαμε στο πετσί μας» πολλές θετικές και αρνητικές επιπτώσεις του. Όταν το ξεκινήσαμε ζήσαμε και αντιμετωπίσαμε την «πλήρη αγνόηση» και αμφισβήτηση, των όσων έγκαιρα, λέγαμε στης εξουσίες και τώρα, δώδεκα χρονιά μετά, «ευτυχήσαμε» να φτάσουμε να δούμε, «την αναγνώριση τις ύπαρξης του προβλήματος» από την νέα κεντρική κυβέρνηση το 2010. Όμως «εφαρμογή βιώσιμων λύσεων» δεν είδαμε.
Τώρα ζούμε ένα νέο στάδιο εξελίξεων. Μας κάλεσαν και μπήκαμε σε μια φάση διαδικασιών όπου: Τα όσα ζητούσαμε τόσα χρόνια, διαμαρτυρόμενοι,«ανά τας ρίμας και τις οδούς» γίνονται αντικείμενα συζήτησης, σε θεσμοθετημένη βάση, με τους βιομηχάνους παραγωγούς και την εξουσία.(1).Προκειμένου να παρακολουθήσουμε και να επιταχύνουμε υλοποίηση μέτρων για τον Ασωπό…………………. Αλλά και πάλι προοπτική εφαρμογής βιώσιμων λύσεων δεν διακρίνουμε!!.
Στην ιδιόμορφη αυτή διαδικασία, που μπήκαμε, εντάξει, ξέρουμε «τον αντίπαλο μας» και πως;; το παίζει!! Δεν μας παραξενεύει τίποτα, από της ενέργειες και της συμπεριφορές του, μιας και ο ρόλος του είναι και «αναμενόμενος» και «προβλεπτός». Ροκανίζει χρόνο και προσπαθεί να πελαγοδρομήσει τους πάντες, ώστε να μην προκύψουν συγκεκριμένες-επώνυμες ευθύνες για τα μέλη του και να «γλυτώσουν τελικά της συνέπειες του νόμου».Πράγμα που σημαίνει: να αποφύγουν να πληρώσουν για της ζημιές που έκαναν. Επιδιώκουν με κάθε τρόπο να την βολέψουν και να κλείσει το θέμα με «παλαμοστρώματα». Το παράξενο όμως είναι κάτι άλλο. Το ότι: η κεντρική και την τοπική εξουσία, (που ευθύνονται σε μεγάλο ποσοστό για την δημιουργία του προβλήματος) τώρα κάθεται στην καρέκλα του συνομιλητή, σαν έτερος «ουδέτερος συζητητής» και παίζει έναν ιδιόμορφο από-ενοχοποιητικό ρόλο για τους ρυπαντές μας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »