Χαμογέλα ρε! Τι σου ζητάνε;

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από την επίσκεψη του Δημάρχου Ωρωπίων κ. Γαβριήλ και του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Πέτρου Δούκα στις εγκαταστάσεις της Ε.Α.Β. την περασμένη εβδομάδα.

Για την επίσκεψη και τις δηλώσεις μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά ΕΔΩ. και ΕΔΩ.

Εν συντομία, τα αποτελέσματα της επίσκεψης ήταν τα ακόλουθα: Η ΕΑΒ ενημέρωσε για τις περιβαλλοντικές της ευαισθησίες και τις «πρωτοπόρες δράσεις» της τον υφυπουργό και τον Δήμαρχο, ότι δεν ρυπαίνει καθόλου και ακολουθεί επακριβώς τις περιβαλλοντικές διαδικασίες και τους νόμους, ότι μπορεί να εξάγει τεχνογνωσία και διαδικασίες πάνω σε αυτά τα θέματα και στο τέλος έπεισε τον Δήμαρχο, ο οποίος προέβη στην δήλωση της ικανοποίησής του για τις δράσεις και την καλή διάθεση στην ΕΑΒ να επενδύσει σε οικολογικές πρωτοβουλίες.

Το τελευταίο αυτό δημοσίευμα, ήρθε να προστεθεί στα πολλά ακόμα που τους τελευταίους μήνες έχουν γραφτεί για την ΕΑΒ.

Τα θυμίζουμε συνοπτικά:

– Έχει πάρει βραβείο ως μία από τις 20 επιχειρήσεις με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα
– Ότι από τις εργασίες που έχει αναλάβει, παράγει 1750 γραμμάρια εξασθενούς χρωμίου την ημέρα όταν τα όρια για αυτή την ουσία στο νερό μετριούνται σε εκατομμυριοστά του γραμμαρίου!
– Σπεύδει να προκαταβάλει τους επιθεωρητές περιβάλλοντος εκδίδοντας δελτίο τύπου και δηλώνοντας ότι οι επιθεωρητές τα βρήκαν όλα καλώς καμωμένα.
– Ωστόσο, λίγες μέρες μετά, «τρώει» πρόστιμο 150.000 ευρώ από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος, ακριβώς για την πλημμελή διαχείριση των αποβλήτων της. Συγκεκριμένα, βάσει των δημοσιευμάτων, «Τεράστια ποσόστητα λάσπης (400 τόνοι κατά πληροφορίες) «είναι εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες και δεν υπάρχει περιμετρική τάφρος», ενώ «τα λουτρά επιμεταλλώσεων δεν καλύπτονταν επαρκώς». Σημειωτέον ότι η ΕΑΒ έχει πρόσφατα αναλάβει την πλήρη συντήρηση και αναβάθμιση 95 αμερικανικών F-16 που σταθμεύουν σε βάσεις ανά την Ευρώπη και επιδώκει, κατά πληροφορίες, να αναλάβει και άλλα ανάλογα συμβόλαια που αποφεύγουν αντίστοιχες μονάδες στην Ευρώπη, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος».
– Μόλις πρόσφατα, στις 4 Απριλίου, ο δήμαρχος Ωρωπίων μεταξύ άλλων τα έβαλε και ο ίδιος με την ΕΑΒ δηλώνοντας μεταξύ άλλων ότι «Παίρνουμε τις δουλειές εκείνες που δεν μπορούν να γίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες επειδή το απαγορεύει η περιβαλλοντική νομοθεσία»
– Από τις 10 Δεκεμβρίου 2007, η βουλευτής κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου, έχει υποβάλλει ακριβώς για αυτό το θέμα επερώτηση στην Βουλή.

Πριν από λίγο καιρό, είχαμε καταγγείλει την μέθοδο «greenwashing«, πράσινο πλύσιμο, οικοπλύσιμο είναι ο -αδόκιμος- όρος στα Ελληνικά. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο – η προσπάθεια που κάνουν κάποιες ρυπαίνουσες εταιρίες να εμφανιστούν ως οικολογικά ευαίσθητες και να αποπροσανατολίσουν το κοινό από την πραγματικότητα, η οποία είναι συνήθως δραματική.

Το αντικείμενο της ΕΑΒ είναι ευαίσθητο. Εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε με κουφώματα αλουμινίου, αλλά με την αμυντική βιομηχανία και ίσως και με τα συμφέροντα της χώρας. Αλλά το γεγονός αυτό, δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση να υποθηκεύεται η υγεία και ίσως και η ζωή των κατοίκων από οποιαδήποτε πλημμελή εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας και διαχείρισης αποβλήτων.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, θέτουμε τα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Υπήρξε ή υπάρχει πρόβλημα στην διαχείριση των αποβλήτων της ΕΑΒ;
2. Τι έγινε με το πρόστιμο; Παραδέχεται η ΕΑΒ την ενοχή της;
3. Τι ενέργειες αποκατάστασης έχουν γίνει για το πρόβλημα που καταγράφηκε και οδήγησε στο πρόστιμο;
4. Πως θα διασφαλιστούμε στο μέλλον από παρόμοια προβλήματα;
5. Τι οδήγησε σε αυτή την τεράστια αλλαγή στάσης του Δημάρχου μέσα σε έναν μήνα; Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα, ώστε τώρα ο Δήμαρχος να εκφράζει την ικανοποίησή του;
6. Γιατί χρειάζεται να ενεργοποιηθεί και να συμμετάσχει ένας υφυπουργός σε τέτοιου είδους συναντήσεις έτσι ώστε να περιβάλει με την λάμψη της εξουσίας και να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα της ΕΑΒ; Μήπως όλες αυτές οι ενέργειες κρύβουν κάτι;

Δικαιούμαστε και απαιτούμε πολύ καλύτερης ποιότητας ενημέρωση για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εργασιών που αναλαμβάνει η ΕΑΒ, για τις μεθόδους διαχείρισης των κινδύνων και των ρύπων που παράγονται στην διαδικασία, και για τον συνολικό σχεδιασμό περιβαλλοντικής ασφάλειας που θα πρέπει να έχει κάθε εταιρία – πόσο μάλλον αυτές που το δημόσιο κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών και έχει τον έλεγχο της εταιρίας.

Δικαιούμαστε και απαιτούμε πλήρη και αυστηρή τήρηση των κανόνων και των νόμων. Συχνές επιθεωρήσεις και διασφάλιση ικανοποίησης όλων των διαδικασιών που προβλέπονται.

Ζητούμε δυνατότητα συμμετοχής μας στις επιθεωρήσεις και τους ελέγχους και αυστηρή τιμωρία σε όσους βρέθηκαν ή θα βρεθούν στο μέλλον να ευθύνονται για οπιαδήποτε περιβαλλοντική παράβαση ή παράλλειψη.

Ζητούμε υιοθέτηση των πλέον αυστηρότερων κανονισμών, διασφαλίσεων και συστημάτων που υπάρχουν, τόσο σε επίπεδο διαδικασιών όσο και σε επίπεδο εξοπλισμού που χρησιμοποιείται. Ζητούμε πλήρη αποκατάσταση των ζημιών που έχουν προκληθεί μέχρι τώρα και αποζημίωση στους θιγόμενους.

Βασιζόμαστε και απαιτούμε την πιστή εφαρμογή του Συντάγματος:
Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 24: 1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.

Την έννοια της αειφορίας την έχουμε ξεσκίσει στην περιοχή του Ασωπού. Και όταν ο ίδιος ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης δημοσιεύει έκθεση και ανακοινώση – καταπέλτη και όταν τα πρόστιμα αντιστοιχούν σε χάδια, ενώ διαφημίζονται ως «ιδιαίτερα υψηλά» από υπουργικά χείλη, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι και να διεκδικούμε τα αυτονόητα: Υγεία και ζωή.

* Ο τίτλος είναι από βιβλίο του Χρόνη Μίσιου:

Εμείς, ορίστε, εγώ δε σου ζητώ να υπογράψεις καμιά δήλωση, χαμογέλασε μου απλώς και σου δίνω το λόγο της τιμής μου, ότι θα πας σπίτι σου χωρίς να σε πειράξει κανείς, απλώς χαμογέλασε…
Οι μυς του προσώπου μου πονάνε αφόρητα απο την προσπάθεια να κρατήσω το γέλιο που ανεβαίνει από τα βάθη του είναι μου. Ένιωθα σαν ο μοναδικός υπερασπιστής του πολιτισμού των ανθρώπων.
Η εξουσία των νικητών, το εφιαλτικό κράτος, ζητούσε από μένα, τον παρία, που χρόνια και χρόνια προσπάθησε να με εξοντώσει, ‘απλώς’ να του χαμογελάσω…Είμαι ή δεν είμαι ο Ρομπέν των δασών; …
Του λέω κοίτα να δεις, δε μπορώ να κρατηθώ άλλο, θα χαμογελάσω, όχι για σένα, αλλά για μένα. Θα χαμογελάσω από ευτυχία για τον αδερφό μου τον άνθρωπο, για σας θα μου ήταν πιο εύκολο ένα δάκρυ…. «