ΑΘΑΝ. ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ, Ι.Τ.Α.Π
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, την αποκάλυψη τις αιτίας για την «τραγωδία του Ασωπού και τις Μεσσαπίας» στην Βοιωτία, Αττική και την κεντρική Εύβοια, το ποιο βασικό και στοιχειώδες αίτημα παραμένει ανικανοποίητο. Ενώ τα πράγματα στο πεδίο, που αφορούν την εξουδετέρωση των περιβαλλοντικών παρανομιών, έχουν παγώσει .
Από την μια: Η «τοξική επιβάρυνση» του κόσμου συνεχίζεται . Διότι συνεχίζεται, σε πολλούς τόπους μας , η άντληση, η διανομή και χρήση των τοξινομένων υπόγειων υδάτων σαν «νερό για ανθρώπινη χρήση». Οι δυο υδρευτικοί υπόγειοι υδροφορείς (φορέας 07-24 Κεντρ. Εύβοιας και 07-22 «Ασωπού») τεκμηριωμένα πλέον, είναι σοβαρότατα Μολυσμένοι και Ρυπασμένοι με «τοξικό μείγμα» βιομηχανικών αποβλήτων που περιέχουν βαρέα μέταλλα και ανιόντα και πλείστα όσα οργανικά τοξικά χημικά (μεταξύ των οποίων το εξασθενές χρώμιο).
Και από την άλλη: Οι εξουσίες παντός βαθμού, στις περιοχές αυτές, αλλά και την κεντρική κυβέρνηση, κατά παράβαση και προσφάτων δικαστικών αποφάσεων και των επιταγών των νόμων, κάθονται και «κοιτούν τα άστρα» . Καταναλίσκουν «τον πολύτιμο χρόνο», συζητώντας και γράφοντας «χαρτιά».Ζουν και ευτυχούν, διαγκωνιζόμενοι στο ποιος «θα θάψει» ευφυέστερα το πρόβλημα της καταστροφής της δημόσιας υγείας. Ωραιοποιώντας της άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στους εργαζόμενους, τους γείτονες των ρυπαντικών εργοστασίων, και τον γενικό πληθυσμό!!!. Αποκρύπτουν τις πραγματικές πηγές «ανθρωπογενούς ρύπανσης» και αποσιωπούν τις συνέπειες. Ενώ στην σκοπιμότητα του «κόστους -οφέλους» επιλέγουν και προτιμούν να μην ενοχλήσουν τους ρυπαντές και δεν υλοποιούν κανένα προβλεπόμενο μέτρο. Έτσι «συζητώντας» πέρασαν και περνούν τα χρόνια!!!
Οι Ο.Τ.Α, (Δήμοι Χαλκίδας , Διρφύων -Μεσσαπίων , Ωρωπού και Τανάγρας,) σαν «παραγωγοί» του νερού ανθρώπινης χρήσης ,από αυτούς τους υπόγειους υδροφορείς ξέρουν άριστα πλέον, Τι;; συνέπειες έχει το «ποιοτικά προβληματικό» και πολλάκις «ακατάλληλο νερό» ανθρώπινης χρήσης που παράγουν και παράνομα διανέμουν σαν «προϊόν επί πληρωμή», σε πολίτες των τόπων τους. Οι Ο.Τ.Α, έχουν φτάσει να λειτουργούν σαν τον οποιοδήποτε «ανεξέλεγκτο και ασύδοτο» παραγωγό τροφής, που συνέχιζε να εισπράττει παράγοντας μέχρι και «επικίνδυνο προϊόν». Έτσι λειτουργούν ενάντια στην Υγεία των καταναλωτών. Οι υπαρκτοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, των Περιφερειών Στερεάς Ελλάδας και της Αττικής. Όπως και οι υπαρκτοί δημόσιοι υπάλληλοι, των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων αδρανοποιούνται και αδρανούν μέσα «στην διαρκή διαβούλευση και χαρτούρα»: {Υπουργείο Υγείας (Γραμματεία Δημόσιας Υγείας), Υπουργείου Εσωτερικών (Γεν. Γραμματ. Πολιτικής Προστασίας), του Υπουργείου Εργασίας (Σ.Ε.Π.Ε), Υπουργείου Περιβάλλοντος (Γεν . Γραμματ. Διαχείρισης Υδάτων, Υπηρεσία αδειοδοτήσεων και οι Ελεγκτές Περιβάλλοντος ) , Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Δ/ση χωροταξίας Περιβάλλοντος και Γενική Δ/ση προστασίας Φυτικής Παραγωγής)}.Είναι όλοι αυτοί που είναι επιφορτισμένοι με την διασφάλιση της ποιότητας του «νερού ανθρώπινης χρήσης» και των παραγόμενων δια αυτού τροφίμων , σε βιομηχανική, βιοτεχνική και αγρό-κτηνοτροφική βάση. Είναι αυτοί, οι κρίκοι του κρατικού μηχανισμού, που οφείλουν να λειτουργούν στην «πρώτη γραμμή»,απέναντι σε κάθε ανωμαλία και παρανομία, που μπορεί να προκαλέσει ζημιά υγείας για την έγκαιρη «πρόληψη και την προφύλαξη» ακόμη και από τους πιθανούς κινδύνους υγείας και περιβάλλοντος,. Όλοι αυτοί λοιπόν. έπρεπε να είναι εξοπλισμένοι με τα μέσα και «τις πολιτικές εκείνες», ώστε να προλαβαίνουν τις ζημιές, και όταν εμφανίζονται να τις καταστείλουν.
Και ενώ αυτοί, παραμένουν άφαντοι από το πεδίο, Οι πολιτικά υπεύθυνοι, Κυβερνητικοί προϊστάμενοι τους, στα υπουργεία, (διαχρονικά και δικομματικά είναι αλήθεια), Δεν είναι αδρανείς!! Και Δεν είναι αδιάφοροι για ότι συμβαίνει. (και για το πρόβλημα ,όσο και για την αίτιο-γένεση του). Αντιθέτως: Είναι δραστηριότατοι!!
Μόνο που ασχολούνται να επιβάλλουν Σιωπή και τελικά εφαρμόζουν «αλλότριες ως προς τον νόμο» επεξεργασίες και αντιλήψεις για το πρόβλημα. Ο όλος Κυβερνητικός σχεδιασμός «αδρανοποίησης των δράσεων», παίρνονται στα παρά-κυβερνητικά Institutional”Think Tank”, «κομματικών σοφών», και υλοποιούνται, με εντολές προς διασυνδεόμενες Κυβερνητικές επιτελικές θέσεις . Αυτή η «κυβερνητική δουλεία» υλοποιείται μακριά από τον όποιο κοινοβουλευτικό – θεσμικό έλεγχο. Και όλοι ασχολούνται με την χρονοτριβή. Εφαρμόζουν δικιάς τους επιλογής αποφάσεις, πέρα από τα οριζόμενα στους ισχύοντες νόμους, αποφεύγοντας και παρεμποδίζοντας την εφαρμογή συγκεκριμένων λύσεων που προβλέπονται από τους ισχύοντες νόμους!! Κατά παράδοξο όμως τρόπο, επιδίδονται μονίμως «στο βόλεμα» μονόπλευρων οικονομικών συμφερόντων που κρύβονται πίσω από τις παρανομίες της ρύπανσης με τοξικά απόβλητα. Τα «στελέχη και οι εγκέφαλοι» των κομματικών αυτών μηχανισμών, στρογγυλό-κάθισαν πάνω στο δημόσιο χρήμα, με μόνη φροντίδα τους, να γράφουν χαρτιά «σε χρυσοπληρωμένες κρατικές μελέτες» για να καταλάβουν το πρόβλημα!!!!.
Σε αντίθεση με αυτούς, κάποια άλλα στελέχη, αρμόδιων υπουργείων, αδίκως, κάνουν δηλώσεις με δημόσιες δεσμεύσεις , με χρονοδιαγράμματα έργων και υποσχέσεις λύσεων , εκθέτοντας Εαυτούς μιας και δεν υλοποιούνται .
Τελικά: Και από την τωρινή μας Κυβερνητική εξουσία ,τίποτα ουσιαστικό δεν προχωρά, δεν υλοποιείται ,για την προστασία της υγείας του κόσμου και την παρεμπόδιση της συνέχισης της ρυπαντικής δράσης των υπαρκτών εργοστασίων . Λειτουργούν συσκοτίζοντας αίτια και αιτιατά για τα εγκληματικά συμβαίνοντα!! και αθετούν συνεχώς , σχεδιασμούς και δεσμεύσεις σε βάρος της ιατρό-φροντίδας από το Κρατικά Σύστημα Υγείας, των πληγέντων στις περιοχές. Στον «εν τω μεταξύ» παρεμβαλλόμενο κενό χρόνο», έσπευσαν να δημιουργήσουν τα δικά τους τετελεσμένα: «Έτερα κυβερνητικά κέντρα», (με παράδοση και επιδόσεις μονόπλευρης εξυπηρέτησης «οικονομικών συμφερόντων επενδυτών») Με «υπέρ-εσπευσμένες»,σε «παράπλευρα μονοπάτια»,(fast track) νέες νομοθετικές προβλέψεις τους, ανοίγουν νέους δρόμους by pass , των όποιων αδειοδοτικών περιβαλλοντικών δεσμεύσεων, για τους λειτουργούντες ρυπαντές – επενδυτές. «Πακετάρουν» τους ευνοϊκούς όρους, μέτρα και οικονομικά κίνητρα, που προορίζονται για προσέλκυση « νέων επενδυτών» και τα προσφέρουν και στα λειτουργούντα ρυπαντικά εργοστάσια. Ανοίγουν ξανά μια τεράστια «ομπρέλα προστασίας» παρανομούντων στης ρυπογόνες εγκαταστάσεις παραγωγής τους!!! και τους προσφέρουν αμνηστία και «εξουδετέρωση κάθε πίεσης» για να δουλέψουν καθαρά. «Την αμνηστία» την προσφέρουν συνοδευόμενη με αθρόα επιδότηση με δημόσιο χρήμα, για πολλοστή φορά, για να γίνουν δήθεν ξανά Πράσινοι και καθαροί!!! με αποτέλεσμα: Αντί «ο ρυπαίνων να πληρώνει» στις περιοχές αυτές,«Ο ρυπαίνων πολύ-επιδοτείται»!!! .
Με βάση λοιπόν τα δεδομένα αυτά, μπορούμε πλέον: Να κατηγορήσουμε ανοιχτά, τους κομματικούς αυτούς εγκεφάλους ότι: Προσπαθούν και λειτουργούν απέναντι στο πρόβλημα της ανθρωποκτόνας ρύπανσης, (κυρίως με τα ειδικά-επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα), με στόχο και σκοπό: «την ανενόχλητη συνέχιση»- και «επανάληψη των παρανομιών» !!!! από τους ρυπαντές παραγωγούς ,σε βάρος του κόσμου των τόπων που φιλοξενούν τέτοιες εγκαταστάσεις. Αυτή η σκληρή πολιτική πραγματικότητα, αιτιολογεί απολύτως την άποψη ότι: Σαν πολίτες, δεν ζούμε , σε μια «ακυβέρνητη πολιτεία» ,ούτε έχουμε απέναντι μας «μια ανύπαρκτη πολιτεία». Δυστυχώς, ζούμε σε μια «καλό-λαδωμένη» πολιτική μηχανή που «αρμενίζει στραβά». Φτάνοντας μέχρι και το να αλέθει την υγεία ανθρώπων και περιβάλλοντος, υπό το κουμάντο, κάποιων «έξω-θεσμικών καπεταναίων», που αδιαφορούν για τον «ίσιο γιαλό», γιατί έτσι θέλουν. Είναι δίκες τους επιλογές η “υλοποιούμενη κυβερνητική πολιτική”, πέρα από νόμους και Σύνταγμα.
Φτάνουν να καθορίζουν και να επιλέγουν αυτοί, το «Τι;; θα γίνεται». Αντί να υλοποιούνται, οι επιταγές των υπαρκτών νόμων και των δικαστικών αποφάσεων, από την κοινοβουλευτικά ελεγχόμενη, διοίκηση.
Η περίπτωση της «Τραγωδίας του Ασωπού και τις Μεσσαπίας» με τους χειρισμούς που τυγχάνει, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Παράνομης και καταστροφικής διοίκησης ενός, προβλήματος δημόσιας υγείας με περιβαλλοντικά αίτια. Ταυτόχρονα αναδεικνύει και πολλά άλλα «κακώς κείμενα» και πολιτικά απαράδεκτα. Δεν είναι μόνο ότι: οι Πρωτοβάθμιες εξουσίες, παράγουν ένα ακατάλληλο, «μονοπωλιακό» προϊόν και το πουλούν «αναγκαστικά» στους εξαρτημένους από τον μονό-παραγωγό, καταναλωτές !! Αλλά , είναι και ότι: Μπορούν και συνεχίζουν να το κάνουν, παρά το ότι: Άλλα πράγματα οι νόμοι και τα δικαστήρια ,ορίζουν . Οι ΟΤΑ ,συμπεριφέρονται παράνομα, σαν τον χειρότερο –ανεύθυνο –ανήθικο-κερδοσκόπο παραγωγό!! . Και κανείς δεν παρεμβαίνει να τους σταματήσει. Αναμφίβολα πλέον, κάποιοι τους επιτρέπουν και τους ενθαρρύνουν να το κάνουν.
Ταυτόχρονα εκτιμάμε ότι: Η ιδία “εφαρμοζόμενη πολιτική” επιτρέπει την «συνεχιζόμενη ρύπανση» στους ισχυρούς επενδυτές των τόπων. Αυτούς τους συμφέρει. να πληρώνουν (αν πληρώνουν), τα «συνεχώς» επιβαλλόμενα «ασήμαντα πρόστιμα» για τις παραβάσεις τους και να συνεχίζουν παράνομα να ρυπαίνουν με τα τοξικά τους απόβλητα. Η στοιχειώδης ανάλυση των ήδη γνωστών περιπτώσεων, αποκαλύπτει εύκολα ότι: ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για δημιουργήματα «τυχαίου» ρυπαντικού συμβάντος. Τεκμηριώνει επίσης ότι: δεν πρόκειται μόνο για μια μεμονωμένη παραβατική συμπεριφορά, κάποιου μεμονωμένου «βιομηχανικού παραγωγού» τοξικών αποβλήτων. Είναι «συστημικό πρόβλημα». Γενικευμένη πρακτική , γιατί είναι «η λύση τους προσφέρεται» από τις κεντρικές εξουσίες με της χορηγούμενες αδειοδοτήσεις μαϊμού. Αλλά υπηρετείται και από τις τοπικές εξουσίες, προκειμένου να έχουν πελάτες και να «εισπράττουν τέλη». Έτσι τις αβαντζάρουν «στην εξωτερίκευση του σχετικού κόστους» διαχείρισης των ειδικών- επικίνδυνων απόβλητων, που εκείνοι έχουν διαλέξει να παράγουν. Τους απαλλάσσουν από «το μεγάλο κόστος των καμωμάτων τους», το οποίο όμως επιλέγουν και μεταφέρουν, στις «τσέπες τις τοπικής κοινωνίας». Έτσι: Οι ρυπαντές και τοπικά κρυφό-επιδοτούμενοι, επιτυγχάνουν συντομότερα την άγρια ανάπτυξη τους.
Επιπλέον: Οι ελέγχουσες εξουσίες, {για την προστασία τις δημόσιας Υγείας των Υπουργείων Υγείας,(Γεν. Γραμμ. Δημόσιας Υγείας), Του Υπουργείου Εσωτερικών (Γεν. Γραμ. Πολιτικής Προστασίας), Του Υπουργείου Εργασίας (ΣΕΠΕ) και του Υπουργείου Περιβάλλοντος (ΥΕΠ)}με την σκόπιμη -υπαγορευόμενη (;;;) πλέον σιωπή τους , ανάγουν το πρόβλημα σε καταστροφή .Ο χρόνος της παρανομίας επιμηκύνεται και η «τοξίνωση του κόσμου» συνεχίζεται. επεκτείνεται και βίο-συσσωρεύεται . Με μαθηματική πλέον σιγουριά, προχωρούμε για Καθοριστικά- Μαζικά προβλήματα «υγείας του κόσμου των τόπων συνδυασμένα με καταστροφικά προβλήματα «μη-αντιστρεπτής» ρύπανσης υδάτων και χώρου διαβίωσης του τοπικού περιβάλλοντος». Το εργαλείο για αυτό, είναι: Η «διαδικασία αδειοδότησης» χωροθέτησης, εγκατάστασης και περιβαλλοντικής λειτουργίας των παραγωγών . Η οποία κρατιέται σκόπιμα ανειλικρινής και σχεδιασμένα αναποτελεσματική , ώστε να «κρατά ομήρους» επενδυτές, εργαζόμενους, γείτονες εργοστασίων, και τελικά την ίδια την άξιο-βίωτη ανάπτυξη των τόπων.
Κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις λοιπόν, στους τόπους τις Αττικής, Βοιωτίας και τις κεντρικής Εύβοιας, η συν-υπαρξιακή συνέχιση ζωής και παραγωγικής δραστηριότητας, δεν θα μπορεί να συνεχιστεί για πολύ!!! Και αυτό θα είναι συνέπεια και προϊόν, αποκλειστικά, της μονόπλευρης, περιβαλλοντικής πολιτικής «των παρανομούντων- αυθαίρετων παρά-εξουσιών» που μακροχρόνια την επιβάλουν, υποδυόμενοι πως κυβερνούν .
Asopos SOS 