«Τρύπια» ασπίδα για Ασωπό

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ασπίδα προστασίας, προς το παρόν χωρίς… χερούλια, στον Ασωπό ποταμό δημιουργεί το υπουργείο Περιβάλλοντος. Καταργεί νόμους που τον είχαν μετατρέψει σε οχετό βιομηχανιών, θεσπίζει αυστηρά όρια για τα απόβλητα, υποχρεώνει τις βιομηχανίες να συντάξουν νέους περιβαλλοντικούς όρους μέσα στο 2011, όμως…

Ο αδυσώπητος χρόνος θα δείξει εάν θα δημιουργηθούν εγκαίρως τα εργαλεία για την εφαρμογή και τήρηση νέων όρων και ορίων, δηλαδή:

α) Ο διοικητικός μηχανισμός που θα εγκρίνει εγκαίρως τους νέους περιβαλλοντικούς όρους. Για μία εταιρεία, την ΕΑΒ, η νέα ΑΕΠΟ εκκρεμεί από το 2008. Πώς θα εγκριθούν νέες ΑΕΠΟ για δεκάδες εταιρείες σε έναν χρόνο;

β) Το Γραφείο Επιθεωρητών Περιβάλλοντος με έδρα τα Οινόφυτα τείνει να μετατραπεί σε γιοφύρι της Αρτας. Το υπουργείο Περιβάλλοντος προώθησε τη σύστασή του με κοινή υπουργική απόφαση, αλλά το Εσωτερικών, όταν απάντησε, ζήτησε να γίνει με Προεδρικό Διάταγμα.

Οταν ξέσπασε η περιβαλλοντική τραγωδία του Ασωπού το καλοκαίρι του 2007, κεντρικό στοιχείο της ήταν οι τεράστιες συγκεντρώσεις του καρκινογόνου εξασθενούς χρωμίου στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής από τον οποίο αντλούσαν ακόμη και νερό οικιακής χρήσης! Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που υπέγραψαν η υπουργός ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη μαζί με άλλες τρεις γυναίκες συναδέλφους της (Κατσέλη, Ξενογιαννακοπούλου, Μπατζελή) και έναν άνδρα (Γ. Ραγκούση), το όριο για το εξασθενές χρώμιο πέφτει από τα 200 μικρογραμμάρια ανά λίτρο στα 3 μ.γ. (μέση ετήσια συγκέντρωση). Μειώσεις θεσπίζονται και για πολλούς άλλους ρύπους που επί δεκατίες έχουν μετατρέψει τον Ασωπό σε ανοιχτό βόθρο και επέτρεψαν τη δημιουργία της μεγαλύτερης άτυπης βιομηχανικής περιοχής της Ελλάδας χωρίς κόστος περιβαλλοντικής διαχείρισης.

Ενδεικτικό και μόνο είναι το γεγονός ότι έπρεπε να υπογραφεί η συγκεκριμένη ΚΥΑ για να καταργηθούν επιτέλους οι υπουργικές αποφάσεις και διατάξεις του 1965 και του 1969 που επέτρεπαν τα παραπάνω. Αλλη μια απόδειξη της απροθυμίας του κράτους να λάβει μέτρα προστασίας των υδάτων είναι και ο χρόνος που κύλησε σαν ορμητικό ποτάμι μέχρι να ενσωματωθεί (κακήν κακώς) στη νομοθεσία η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία 60 του 2000: Ο νόμος ψηφίστηκε το 2003 και το Προεδρικό Διάταγμα το 2007!…

Στο μεταξύ, βιομηχανίες, μεγάλες και μικρές, συνέχιζαν να εγκαθίστανται και να μεγεθύνονται στην ευρύτερη περιοχή του Ασωπού (συχνά επιδοτούμενες αδρά για τον σκοπό αυτό), εκμεταλλευόμενες το μηδενικό κόστος για τη διαχείριση των αποβλήτων τους. Η Νομαρχία Βοιωτίας επικαλούνταν μονίμως έλλειψη προσωπικού για να ασκεί τους επιβαλλόμενους ελέγχους και μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, μετά τη δημοσιοποίηση έκθεσης-καταπέλτη του γεν. επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζή με πρωτοβουλία των Οικολόγων Πρασίνων, αποφάσισε ανάκληση αδειών για δύο βιομηχανίες (ΕΑΒ, Μαΐλλης). Οι βιομηχανίες συνεχίζουν να λειτουργούν αφού την ανάκληση ανέστειλε «προσωρινά» (από τον Ιανουάριο έως σήμερα) το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Ελλειψη εργαλείων

Την ανάκληση της άδειας λειτουργίας τριών ακόμη εργοστασίων (Europa Profil Αλουμίνιο, Αλουμίνκο, ΕΠΑΛΜΕ) είχαν ζητήσει από το ΣτΕ περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής (ΙΤΑΠ, Πολίτες για την Αειφορία), αλλά η απόφαση εκκρεμεί από τον περασμένο Δεκέμβριο ενώ η εισήγηση της συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου ήταν θετική.

Ζητούμε από τον εκπρόσωπο του ΙΤΑΠ Θανάση Παντελόγλου, χημικό μηχανικό, να μας σχολιάσει τις προβλέψεις της νέας ΚΥΑ: «Είναι στη θετική κατεύθυνση, αρκεί να συμπληρωθεί με τα απαραίτητα όργανα ελέγχου και να εξασφαλιστεί η τήρησή του», μας λέει. «Βάζει μια τάξη στο χάος και χαλινάρι στην εντελώς ανεξέλεγκτη λειτουργία χωρίς να είναι τέλειο», συμπληρώνει. Αλλωστε, αναφέρεται καθαρά μέσα στο κεφάλαιο «σκοπός»: «…η ποιότητα των υδάτων να είναι κατάλληλη για κάθε χρήση, πλην της παραγωγής νερού για πόση και κολύμβηση». Πολύ μακριά απ’ όσα λέγονταν για πλήρη αποσύνδεση του ποταμού από τη διάθεση των βιομηχανικών αποβλήτων.

Βασικό απαιτούμενο της ΚΥΑ είναι όλες οι βιομηχανίες της περιοχής να έχουν λάβει τους νέους περιβαλλοντικούς όρους «το αργότερο έως το τέλος του α’ εξαμήνου του 2011». Για τις μεγάλες βιομηχανίες, οι όροι (ΑΕΠΟ) εγκρίνονται από την υπηρεσία ΕΑΡΘ του ΥΠΕΚΑ και υπογράφονται από συναρμόδιους υπουργούς. Για την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), η νέα ΑΕΠΟ εκκρεμεί από το 2008 και, σύμφωνα με πληροφορίες, η επεξεργασία της ολοκληρώθηκε από την ΕΑΡΘ και προωθήθηκε εδώ και δύο μήνες στο υπουργείο Οικονομίας για υπογραφή. Βιομηχανίες που επεξεργάζονται μέταλλα (σαν την ΕΑΒ) αλλά και άλλες που επιβαρύνουν το περιβάλλον υπάρχουν τουλάχιστον είκοσι στην περιοχή. Πότε άραγε θα εγκριθούν οι νέες ΑΕΠΟ ώστε να ελεγχθεί η τήρησή τους μέσα στο 2011;… *

Advertisement