Της Λινας Γιανναρου
«Δεν λέω, είχε μεγάλο ψυχικό κόστος όλη αυτή η ιστορία. Μεγάλο… Ομως, μπορώ να πω ότι σήμερα αισθάνομαι υπερήφανη». Μία ημέρα μετά την απόφαση του δικαστηρίου που, επί της ουσίας, τη δικαίωσε καταδικάζοντάς την για το τυπικό σκέλος σε μια ελάχιστη ποινή, η κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη, πρώην γενική επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος, συνεχίζει να πλημμυρίζεται από έντονα συναισθήματα. Μικτά συναισθήματα.
Ποτέ στη ζωή της δεν φανταζόταν ότι θα βρισκόταν να στέκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, όμως από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας εκδικαζόταν μια υπόθεση πολύ «μεγαλύτερη» από μια απλή μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, μια υπόθεση που ξεπερνούσε και την ίδια και τον αντίδικό της, Ι. Δερμιτζάκη, τον πρώην στενό της συνεργάτη και διάδοχό της στη θέση του επικεφαλής της Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος. Η δίκη της Καραβασίλη ήταν ουσιαστικά η πρώτη δίκη για τη ρύπανση του Ασωπού με βιομηχανικά απόβλητα, η πρώτη δίκη για το έγκλημα της δηλητηρίασης δεκάδων χιλιάδων πολιτών με εξασθενές χρώμιο.
«Τρεις μήνες διήρκεσε η δίκη. Τρεις μήνες γεμάτους αποκαλύψεις, συνταρακτικές μαρτυρίες, συναρπαστικές αγορεύσεις», λέει στην «Κ» η κ. Καραβασίλη, η οποία επίσης εξέλαβε την καταδίκη σε πέντε μήνες φυλάκιση με αναστολή ως «αθώωση» (σ.σ. καταδικάστηκε για τρεις από τις δέκα κατηγορίες, εκείνες που αφορούσαν τις αναφορές της σε συνεντεύξεις της στο πρόσωπο του κ. Ι. Δερμιτζάκη). «Σε αυτή τη δίκη αποκαλύφθηκε με έγγραφα και μαρτυρίες ότι αυτά που έλεγα ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Το κυρίαρχο για μένα είναι όμως ότι αναδείχθηκαν πάρα πολλά νέα στοιχεία για την υπόθεση του Ασωπού, για τον τρόπο που η πολιτεία αντιμετωπίζει το θέμα, για τις ενέργειες των υπηρεσιών και τις… μη ενέργειές τους, για τους επιλεκτικούς ελέγχους, που καμιά φορά μεταφράζονται σε ελέγχους ρουτίνας, στο ότι αντί να ψάχνουμε για εξασθενές χρώμιο, ελέγχουμε τις άδειες και φεύγουμε. Και, βέβαια, επιτέλους ακούστηκαν οι πολίτες της περιοχής που χρόνια τώρα με πενιχρά μέσα δίνουν ένα δύσκολο αγώνα. Από τη θέση του μάρτυρα, απέκτησαν φωνή, ηχηρή φωνή. Χαίρομαι λοιπόν που βοήθησα στο να συναντηθούν αυτές οι φωνές και να ακουστούν».
Από την άλλη πλευρά, συνεχίζει η κ. Καραβασίλη, «είναι πολύ θλιβερό δύο δημόσιοι λειτουργοί που θεωρητικά αγωνίζονται για τον ίδιο στόχο να βρίσκονται αντιμέτωποι». Οπως επισημαίνει, η κριτική που άσκησε δεν αφορούσε το πρόσωπο του επικεφαλής των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, αλλά την Υπηρεσία συνολικά – στο ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ. «Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν μου απάντησε σε όσα έλεγα στην επίμαχη συνέντευξη, το έκανε με δελτίο Τύπου του υπουργείου…».
Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα από την τρίμηνη αυτή δικαστική περιπέτεια είναι θετικό. «Ηταν μια πολιτική δίκη, μια δίκη για το περιβάλλον, για τη δημόσια υγεία, για τον σεβασμό των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι η πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό – και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι». Επεται άλλωστε και συνέχεια. Το δικαστήριο διαβίβασε τον φάκελο με τα νέα στοιχεία στον αρμόδιο εισαγγελέα για την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης.
Τελευταία λέξη; «Αγώνας. Συνεχίζουμε πιο δυναμικά όλοι μαζί».
Asopos SOS 
Σχολιάστε