ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ 2

ΑΘΑΝ. ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ   Ι.Τ.Α.Π.

30-6-08:
Ήρθαν στα χέρια μου 2 ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου μεγάλης βιομηχανίας της περιοχής μας. Με την μια, προαναγγέλλονται προθέσεις της για να αρχίσει, νέου τύπου και νοοτροπίας, Πράσινη Περιβαλλοντική Πολιτική, σε σχέση βέβαια,  με την μέχρι σήμερα περιβαλλοντική επίδοση της. Διαβάζοντας την, δίκαια αναρωτιέσαι, αν έγινε κανένα θαύμα;;;

Όμως ακολούθησε η δεύτερη ανακοίνωση τους, που ωμά και ατεκμηρίωτα, εμφάνισε  την κρατούσα  ακόμη, εταιρική νοοτροπία και λογική, κάτι που καλλιεργείται κατά κόρον και εθισμόν, στους κύκλους της διοίκησης των εταιριών αυτών.

Οι ανακοινώσεις αυτές  παρουσιάζουν πολλά δεοντολογικά υπαρκτά θέματα και έτσι παίρνω την πρωτοβουλία για δημόσιο σχολιασμό τους.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2

Ακόμη και τώρα, είναι ανάγκη να μιλάμε και να αναφερόμαστε, σε δράσεις βιομηχανιών της περιοχής μας, ανώνυμα, με περιγραφικό τρόπο και έμμεση εικονοποιησή τους. Διότι αποτελεί το χαρακτηριστικό τους, το ότι Ήταν και Θέλουν να συνεχίσουν να είναι  η «καθεστικία τάξη».

Αυτό, σε συνδυασμό και με τις  δικηγορικές  πρακτικές της «Στρατηγικής των Μυνήσεων Ενάντια στον Κόσμο που Μιλάει», (το γνωστό SLAPP’s τις αγγλοσαξονικής πρακτικής), είναι το «όπλο παρά πόδαν», που διαθέτουν σαν εργαλείο και δύναμη, για να κλείνουν στόματα και να  ταλαιπωρούν, κάθε έναν παθόντα από τις πρακτικές τους.

Ξαφνικά αναγγέλλουν αλλαγή τακτικής. Καλούν τους πάντες σε ισότιμο (;;;) διάλογο για μια Πράσινη ανάπτυξη, των πολύπαθων τόπων και προστασία (;;;) του κατεστραμμένου περιβάλλοντος τους.

Δύο τινά σημαίνει η στροφή αυτή.

Είτε πρόκειται για πυροτέχνημα και πράσινα άλογα,  στολισμένα με δημοσιοσχετίστικα τερτίπια, για παραπλάνηση του κόσμου και συσκότιση των αιτίων, για την συμφορά που τον βρήκε…

Είτε, πράγματι σκοπεύουν σε μια σοβαρή επιτέλους αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων.

Ποιος ξέρει;;; Θα δείξει!!!

Όμως: Μερικά πράγματα είναι σημαδιακά και έχουν και ιδιαίτερη σημασία.

Ας υποθέσουμε, πως  θα θέλαμε να έχουμε συμμετοχή στην πρόσκληση – πρόταση και θα θέλαμε να κάνουμε ουσιαστική παρέμβαση, είτε και κριτική θεώρηση, των θέσεων και των διακηρύξεων τους.  Όμως, η προΰπαρξη των εταιρικών  όπλων (που αναφέρουμε στην αρχή του σημειώματος μας αυτού), σε παρά πόδαν θέση και ετοιμότητα δράσεως, αποτελούν ουσιαστικό εμπόδιο. Και αυτό δεν είναι ούτε δημοκρατικό, ούτε αποτελεί έξωθεν καλή μαρτυρία ισοτίμων συνομιλητών, που υποτίθεται ότι  καλούνται να πασχίσουν  να βρουν λύση, σε κοινά (;;;) προβλήματα που καταστρέφουν  τον Ασωπό, την Ταναγραϊκή γη και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα της.

Αν λοιπόν αυτό που διακηρύσσουν στην  πρώτη ανακοίνωση τους, το πιστεύουν και θέλουν πραγματικά, δηλαδή να έχουν  ανοιχτό διάλογο με συμμετοχή όλων (εξουσίες, εταιρείες, φορείς κόσμου, ομάδες πολιτών των τόπων αυτών κ.λ.π), ας βγάλουν και μια συμπληρωματική επίσημη ανακοίνωση για το ξαρμάτωμα τους.

Έτσι συνηθίζεται σε συσκέψεις ειρήνης, οι συν-σκεπτόμενοι ξαρματώνονται.

Έτσι επεξεργαζόμενοι, χωρίς πάθος και προκατάληψη, την Αλήθεια και τα πραγματικά δεδομένα, λεύτερα θα βγει, (με κοινό προβληματισμό), η  επισήμανση των Ρυπαντών, των παρανόμων πρακτικών που ακολουθούσαν και τα οριστικά μέτρα για την  παρεμπόδιση τους.

Ίσως έτσι να πάμε ειλικρινά, προς μιαν «Πράσινη ή βιώσιμη Ανάπτυξη» των τόπων από εδώ και πέρα.

Θέλουν να έχει κάποιο νόημα, η όλη προσπάθεια; Ας το συμπληρώσουν και με προσδιορισμένη ατζέντα και θεματολογία για κάθε ώρα εργασίας, στην διαδικασία ας  προεδρεύει Ανώτατος Δικαστικός, που θα εγγυάται το ισότιμο της εκπροσώπησης και το δικαίωμα λόγου, ένα πραγματικό public hearing (Δημόσια ακρόαση), όπου οι βιομηχανίες θα δεχτούν και θα δεσμευτούν να μιλήσουν επιτέλους, την γλώσσα τις αλήθειας. (όσων η δραστηριότητα  μπει στο μικροσκόπιο). Χρήσιμο θα ήταν να είναι ξεκάθαρο και υποχρεωτικό, για τον καθένα που θα συμμετέχει στις συζητήσεις αυτές, το ότι παραιτούνται εκ των προτέρων, κάθε δικαστικής δίωξης, για ότι αναφερθεί, κατά την προσπάθεια αυτήν τις διερεύνησης της αλήθειας για το θέμα.

Έτσι το όλον εγχείρημα, θα αποκτήσει το νόημα της ανοιχτής – δημοκρατικής διαδικασίας και όχι της προπαγάνδας με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την αραιοποίηση της συμφοράς του τόπου.

Καιρός λοιπόν, οι μονόλογοι να τελειώνουν. Η αλήθεια με δημοκρατικό ανοιχτό διάλογο, πιθανώς, να προκύψει.

Μέχρι τότε, αναγκαστικά, ο αναγνώστης τούτου του σχολίου, θα πρέπει να καταβάλει κάποια πρόσθετη προσπάθεια, να κατανοήσει μόνος του, το όνομα της εταιρείας στην οποία  αναφερόμαστε.

Η Δεύτερη ανακοίνωση της ιδίας εταιρείας, είναι πολύ αποκαλυπτική, για την εταιρική νοοτροπία τους. Αναφέρεται  στην αιτία, που οι Ελεγκτές Περιβάλλοντος, της επέβαλαν πρόστιμο 160.000€ για πολύχρονη, πλημμελή διαχείριση ειδικών στερεών αποβλήτων.

Χωρίς ακόμη, να έχει ταυτοποιηθεί η φύση και η χημική σύσταση των στερεών τους αποβλήτων (λασπών), χωρίς να είναι γνωστό ακόμη, αν είχαν άδεια νόμιμης δημιουργίας και διαχείρισης του ειδικού επικίνδυνου, αυτού απόβλητου, σπεύδουν, χωρίς  νούμερα και αριθμούς ισοζυγίου παραγωγής και νόμιμης διάθεσης του, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και τεκμήρια ασφαλούς και σωστής ελεγχόμενης διακίνησης και τελικής διάθεσης, χωρίς να παρουσιάζουν, τα κατά νόμους απαιτούμενα, σαν αποδείξεις νόμιμης και τεχνικά επαρκούς, αποκατάστασης της ζημιάς, βγαίνουν δημοσίως και ισχυρίζονται, πως απομάκρυναν την επίμαχη λυματολάσπη πρωτοβουλιακά, (;;;) επειδή είναι ευαίσθητοι για το περιβάλλον και προωθούν την Πράσινη Φιλοσοφία!!!

Ε! όχι λοιπόν. Αν ήταν ευαίσθητοι για το περιβάλλον, θα ήταν αδειοδοτημένοι Προμηθείς.

Δεν θα άφηναν το πρόβλημα να προκύψει. Πράσινη φιλοσοφία και πολιτική δεν εφαρμόζεις όταν εκ των υστέρων και μετά από απόδοση ποινής αποκαθιστάς τα εκ του νόμου προβλεπόμενα. Αυτά είναι αυτονόητες υποχρεώσεις που έπρεπε να είχαν ακολουθηθεί.

Πράσινη φιλοσοφία και εταιρική πολιτική εκφράζεις και ακολουθείς όταν Πέρα και Πάνω από τις αυτονόητες επιταγές των νόμων, υλοποιείς εθελοντικά,  πρόσθετες ενέργειες προστασίας περιβάλλοντος, (επιλέγοντας να εφαρμόζεις καθαρή τεχνολογία παραγωγής, διαδίδοντας και επιβάλλοντας νοικοκυρεμένη λειτουργία εργοστασίου, φροντίζοντας για  σωστές και ειλικρινείς «αδειοδοτησεις» έγκαιρα και διαδίδοντας στον τόπο εγκατάστασης σου την λογική «προστατεύουμε για να έχουμε τόπο να σταθούμε»).

Κάτι τέτοιο δεν έκανε ποτέ, η εν λόγω βιομηχανία.